பதினெட்டாவது
மக்களவைத் தேர்தல் ஏழு கட்டங்களாக நடத்தப்பட்டு, அதன் முடிவுகளும் அறிவிக்கப்பட்டுள்ளன. வேட்பு
விண்ணப்பம் தொடங்கியது முதல் தேர்தல் முடிவு வரை, அரசியல் கட்சிகளின் வேட்பாளர்களைப் போலவே
மதிப்பு மிக்க இன்னொரு சாரார் சுயேச்சை வேட்பாளர்கள். சட்டமன்ற, நாடாளுமன்றத்
தேர்தல் எதுவாக இருந்தாலும் ஒரு தொகுதியில் சுயேச்சை வேட்பாளர்களில் யாரேனும்
ஒருவர் வாக்குப்பதிவுக்கு முன் இறந்தால் அந்தத் தொகுதியில் தேர்தலே
நிறுத்தப்படும். அரசியல் கட்சி வேட்பாளர்கள் ஒவ்வொரு சாவடியிலும் முகவர்களை
அமர்த்துவதுபோல், சுயேச்சை வேட்பாளர்களும் தொகுதி முழுவதும் ஒவ்வொரு சாவடியிலும்
முகவர்களை அமர்த்த முடியும். வாக்கு எண்ணிக்கைக்கும் முகவர்களைக் கூட்டிச் செல்ல
முடியும்.
 |
| சுயேச்சை என்பதே சரி |
தொகுதி மக்களிடம் தனிச் செல்வாக்குப் பெற்றிருப்போருக்குத் தான் சார்ந்த அரசியல் கட்சியின் சார்பில் தேர்தலில் போட்டியிட இடம் கிடைக்காவிட்டால், அவர்கள் தன் விருப்பத்தில் தேர்தலில் போட்டியிடுவது வழக்கம். நாட்டு விடுதலைக்குப் பின் 1952ஆம் ஆண்டு முதல் பொதுத்தேர்தல் நடந்ததில் இருந்தே இதுபோன்று பலர் கட்சி வேட்பாளர்களை எதிர்த்துத் தன் விருப்பத்தில் போட்டியிட்டுள்ளனர். ஒருசிலர் வென்றும் உள்ளனர்.
1991ஆம் ஆண்டு திருவில்லிப்புத்தூரில்
தாமரைக்கனி சுயேச்சையாகப் போட்டியிட்டு வெற்றிபெற்றார். 1996ஆம் ஆண்டு
அதிமுக சார்பில் அவர் மீண்டும் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். சட்டமன்றத்திலும் தன்
விருப்பம்போல் செயல்பட்டார்.
1996ஆம் ஆண்டில் அதிமுகவுடன் காங்கிரஸ்
கூட்டணி சேர்வதை விரும்பாத கருப்பையா மூப்பனார் தமிழ் மாநிலக் காங்கிரஸ் என்ற
கட்சியைத் தொடக்கினார். ஆசிரியராக இருந்தபோது காங்கிரசில் இருந்த ஒருவருக்குப்
புதிதாகத் தோன்றிய தமாகா சார்பில் இராதாபுரம் தொகுதியில் போட்டியிட வாய்ப்புக்
கிட்டியது. தேர்தலில் வெற்றியும் பெற்றார். 2001ஆம் ஆண்டு அதிமுகவுடன் தமாகா
கூட்டுச்சேரக் கூடாது என்று அவர் வலியுறுத்தியதால், அவருக்குப் போட்டியிடும் வாய்ப்புத் தரக்கூடாது
என்ற கட்டுடன் கூட்டணி உறுதியானது. இந்நிலையில் அவர் தன்விருப்பத்தில்
போட்டியிட்டு இரண்டாம் முறை சட்டமன்றத்துக்குச் சென்றார். சட்டமன்ற உறுப்பினரான
முதல் பத்தாண்டுகளில் அவர் திமுகவையும், அதன் தலைவர் கருணாநிதியையும் வசைபாடாத
நாளில்லை. திமுகவின் ஊழலையும் உள்நோக்கத்தையும் மக்களுக்கு எடுத்துரைத்தார்.
மாஞ்சோலைத் தோட்டத் தொழிலாளர் போராட்டத்திலும் பங்கேற்றார். தாமிரபரணிப் படுகொலையையும்
கண்டித்தார்.
"காலம் என்பது கறங்குபோற் சுழன்று கீழது
மேலாம், மேலது
கீழாம்" என்று மனோன்மணியத்தில் கூறப்பட்டுள்ளது. அதேபோல் முதல் பத்தாண்டுகள்
திமுகவையும் கருணாநிதியையும் வசைபாடிய இராதாபுரம் சட்டமன்ற உறுப்பினரின் வாய், அதன்பிறகு
இசைபாடியது. மூன்றாவது முறையாக 2006ஆம் ஆண்டில் திமுக சார்பில் நின்று வெற்றிபெற்றார். அந்தக்
காலக்கட்டத்தில்தான் இராதாபுரம் பேருந்து நிலையத்தில் கருணாநிதியின்
பெற்றோருக்குச் சிலை அமைத்துத் திறந்தார் இவர். 2011ஆம் ஆண்டு இராதாபுரம் தொகுதி
காங்கிரசுக்குக் கொடுக்கப்பட்டதால் இவருக்கு வாய்ப்பில்லை. மீண்டும் 2016ஆம் ஆண்டு
போட்டியிட்டபோது 45 வாக்குகளில் தோற்றதாகக் கூறப்பட்டது. 2021ஆம் ஆண்டில்
மீண்டும் இவர் வெற்றிபெற, அம்பாசமுத்திரத்தில் ஆவுடையப்பன் தோற்க அதன் விளைவாகச் சட்டப்பேரவைத்
தலைவரானார். அவர் வேறு யாருமில்லை. இன்றும் இராதாபுரம் சட்டமன்ற உறுப்பினராக
விளங்கும் அப்பாவு. அவரும் கட்சிக்கட்டுப்பாட்டை மீறித் தன் விருப்பமாகப்
போட்டியிட்டுச் சட்டமன்ற உறுப்பினராகும் அளவுக்கு மக்கள் செல்வாக்குடன்
விளங்கினார் என்பதை நினைவுகூரவே இவ்வளவு நிகழ்வுகளையும் எடுத்துரைக்க
வேண்டியதாயிற்று.
தேர்தலில்
வேட்பு விண்ணப்பம் முதல் வாக்கு எண்ணி முடிவுகள் அறிவிக்கப்படும் வரை ஒவ்வொரு
முறையும் சுயேச்சை வேட்பாளர்கள் என்னும் சொல் செய்திகளில் இடம்பெறும்.
சுயம்+இச்சை=சுய+இச்சை=சுயேச்சை. சுயேச்சை என்னும் சமஸ்கிருதச் சொல்லுக்குத்
தமிழில் தன்விருப்பம் என்று பொருள் கொள்ளலாம். சுயேச்சை வேட்பாளர் - தன்விருப்ப
வேட்பாளர். ஆட்சியர், கோட்டாட்சியர், வட்டாட்சியர் ஆகிய சொற்களை, ஆச்சியர், கோட்டாச்சியர், வட்டாச்சியர் என்று ஒருசில ஊடகங்களில் தவறாக
எழுதுகின்றனர். அதேபோல் சுயேச்சை என்பதை
சுயேட்சை
என்றும் பிழைபட எழுதும் போக்கு உள்ளது.
இதேபோல் ஊர்
என்பதை ஊரு என்றும், பேர் என்பதைப் பேரு என்றும் தவறாக எழுதுவதையும் சொல்வதையும்
ஊடகங்களில் காண்கிறோம், கேட்கிறோம். அதேநேரத்தில் ஆறு என்பதை ஆர் எனத் தவறாகச் சுருக்கும்
போக்கும் உள்ளது. அடையாறு, பாலாறு, பெரியாறு, குண்டாறு, வைப்பாறு, வேம்பாறு, சிற்றாறு, மணிமுத்தாறு, பச்சையாறு, நம்பியாறு, நெய்யாறு என்பவற்றை,
அடையார், பாலார், பெரியார், குண்டார், வைப்பார், வேம்பார், சிற்றார், மணிமுத்தார், பச்சையார், நம்பியார், நெய்யார் என்று பிழைபட எழுதுவதையும்
சொல்வதையும் காண்கிறோம், கேட்கிறோம்.
தமிழ்
இலக்கணத்துடன் நாட்டின் புவியியல்,
வேளாண்மை, நீர்ப்பாசனம் ஆகியவற்றையும் அறிந்துள்ளவர்களைப்
பணிக்கமர்த்துவதால் மட்டுமே ஊடகங்களில் பெருகிவரும் எழுத்துப் பிழைகள், ஒலிப்புப்
பிழைகள் ஆகியவற்றை நீக்கவும் தவிர்க்கவும் முடியும்.
தமிழ்நாட்டில்
ஊர், குளம், புரம், பட்டி, நத்தம், ஏரி, பாளையம், பூண்டி ஆகிய
பின்னொட்டுக்களுடன் முடியும் ஊர்,
நகரங்களே உள்ளன. வள்ளியூர், கண்ணநல்லூர்
என்கிற ஊர்ப்பெயர்களை வள்ளியூரில்,
கண்ணநல்லூரில் என்று எழுதாமல், வள்ளியூர்
கிராமத்தில், கண்ணநல்லூர் கிராமத்தில் என்று எழுதும் போக்கு ஊடகங்களில் உள்ளது.
அப்படியே பின்னால் ஏதாவது சேர்க்க வேண்டுமென்றால் ஊராட்சியில், பேரூராட்சியில், நகரில், மாநகரில்
என்பவற்றைச் சேர்க்கலாம். சமஸ்கிருதச் சொல்லான கிராமம் என்பதைத் தவிர்க்கலாம்.
ஊராட்சி என்ற தூய தமிழ்ச்சொல் இருக்கும்போது கிராமசபை என்ற சமஸ்கிருதச் சொல்லை ஏன்
பயன்படுத்த வேண்டும் என்று தமிழ் ஊடகவியலாளர்களும் ஊடக முதலாளிகளும் எண்ணிப்
பார்க்க வேண்டும்.
இதேபோல்
தொலைக்காட்சி நேரலையில் பேசும் செய்தியாளர்கள் அம் ஈற்றில் முடியும்
ஊர்ப்பெயர்களைச் சொல்லும்போது அத்துச் சாரியை சேர்க்காமல் தாம்பரமில், பல்லாவரமில், காஞ்சிபுரமில், விழுப்புரமில்
என்றும், தாம்பரமுக்கு, பல்லாவரமுக்கு, காஞ்சிபுரமுக்கு, விழுப்புரமுக்கு
என்றும், தாம்பரமை, பல்லாவரமை, காஞ்சிபுரமை, விழுப்புரமை
என்றும் பேசுவதைக் கேட்கக் காது கூசுகிறது. இன்றிருக்கும் செய்தி ஆசிரியர்களும்
இதைக் கண்டிப்பதில்லை. இது தவறு என்று அவர்களுக்குத் தெரிந்தால்தானே கண்டிப்பர், திருத்துவர்.
தமிழை ஊடகங்கள்
அழிக்காமல் இருக்கவும், சரியான மொழிநடை இதுதான் என்று காட்டவும், நற்றமிழ்
நடையில் ஓர் ஊடகத்தை நடத்த வேண்டிய தேவையுள்ளது. இது குறித்து மேலும் அளவளாவவும், கருத்துக்களைப்
பகிர்ந்துகொள்ளவும் 9487266537 என்ற செல்பேசி எண்ணிலும், புலனத்திலும் (whatsapp), pachaimalkannan@gmail.com என்கிற
மின்னஞ்சலிலும் எந்நாளும் எப்போதும் தொடர்புகொள்ளலாம்.
சே.பச்சைமால்கண்ணன்.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக